امام سجاد(ع) و دفاع فرهنگى
امام فرمودند: ((قدر و عمل به منزله روح و جسم هستند.)) سپس فرمود: ((آگاه باشيد كه ظالم ترين مردم كسى است كه ظلم ظالم را عدل تلقى كند و عدل هدايت يافته را ظلم بداند.))
مقدمه:
در عصر امامت امام زين العابدين(ع) (61 ـ 95 ه') جامعه اسلامى در يك بحران فكرى و عقيدتى وحشت زا فرو رفته بود. بى ترديد از پيش عوامل مختلفى در اين بحران نقش داشتند كه در اين ميان چند عامل از همه مهمتر به نظر مى رسد:
1 ـ فاصله گرفتن جامعه از مكتب اهل بيت(ع) و محدوديتهاى سياسى براى امامان(عليهم السلام) از طريق منع نقل و نوشتن حديث, مگر احاديث خاصى كه خلفاى قبل اجازه داده بودند.
2 ـ توطئه دستگاه جبار اموى در جهت دامن زدن به اختلافات فكرى و مشغول كردن مردم به مسائل غير مهم و بهره بردارى سياسى از آن, كه در نتيجه فرصت تبيين و تحقيق در اين مسائل از دست مى رفت.
3 ـ گسترش دامنه فتوحات و مسلمان شدن سريع و بدون برنامه اقوام و ملل گوناگون با فرهنگهاى متفاوت.
امام سجاد(ع) در راستاى هدف بزرگ الهى خود كه هدايت و رهبرى جامعه اسلامى مى باشد, در مقابل اين انحرافات سكوت اختيار نكرد و با توجه به شرايط و اوضاع حاكم بر جامعه به مبارزه عليه اين انحرافات پرداخت.